లయను పాదాక్రాంతం చేసుకొన్న కథక్ చక్రవర్తి

ఉన్నత పర్వత శిఖరాల నుంచి అగాధాలలోనికి గుభేలునదూకేజలపాతాల గంభీర గర్జారవాలు, గండ శిలలపై విరుచుకుపడి చిటిలి చిటిలి, తుటిలి తుటిలి తుంపరలయే నీటి బిందువుల మెరుపు తళుకులు, చిన్న చిన్న గులకరాళ్ళను తోసుకుంటూ, దొర్లించుకుంటూ లోయల వెంట చిలిపిగా పరుగులెత్తే చిన్నారి సెలయేళ్ళ నీళ్ళ చప్పుళ్ళు, వసంతాగమనంతో నిలువు నిలువునా పులకరించి, పరవశించే ప్రకృతి, మామిడి చిగుళ్ళు మేసి మత్తెక్కిన కోకిలల కలకూజితాలు, హంసల నడకల ఒయ్యారాలు, తుమ్మెదల ఝంకారవాలు, లేళ్ళ పరుగులు, గుర్రాల ఠీవి... ఇంకా సృష్టిలోని ఎన్నెన్నో అందాలు వినయంతో, ప్రేమతో ఆయనకు పాదాక్రాంతమై, చరణ మంజీరాల రవళిలో ఒదిగిపోయాయి. ఆయన నృత్యంలో విశ్వసౌందర్యం ప్రతి ఫలిస్తుంది.

ఒడిస్సీ నృత్య సామ్రాజ్జి శ్రీమతి సంయుక్తా పాణిగ్రాహి కళాసౌందర్యాన్ని తిలకించే అపురూప భాగ్యం ఈ నెల 14న భాగ్యనగర రసజ్ఞులకు లభించింది. గ్వాలియర్ ఘరానా గాయకమణి స్వర్గీయ రాజాభయ్యా పూఛ్ వాలే శత జయంత్యుత్సవాల సందర్భంగా మూడు రోజులు జరిగిన కచేరీలలో ఆమె నృత్య ప్రదర్శనం విశిష్టమైనది.

శబ్దానికి రూపం వస్తే ఎలా ఉంటుంది? శబ్దాన్ని కంటితో చూడగలిగితే ఎలా ఉంటుంది? ఈ ప్రశ్నలు విచిత్రంగా, విడ్డూరంగా, హాస్యాస్పదంగా వినిపించవచ్చు. శబ్దాన్ని పట్టుకుని చట్రంలో బిగించి, ఘనీభవింపచేసి, దాని రూపాన్ని మనం రాబట్టలేకపోవచ్చుగానీ, మన మనస్సు అనుక్షణం తనకు తటస్థపడే ప్రతి శబ్దాన్నీ, ప్రతి స్పర్శనూ, వాసననూ, రుచినీ కూడా రూపాలుగా తర్జుమా చేసుకుని వాటి చిత్రాలను ముద్రించుకుంటూ ఉంటుంది. అది మనోధర్మం. అయితే ఈ తర్జుమా వ్యవహారమంతా మనస్సులోని అడుగు అరలో-అంటే నిశ్చేతనలో-జరుగుతున్నది కనుక ఏ శబ్దానికి, ఏ స్పర్శకు ఎటువంటి రూపచిత్రం ముద్రితమవుతున్నదో మనకు తెలియదు. అసలు రూపచిత్రాలు ముద్రితమవుతున్నట్లు కూడా తెలియదు.

'అళగర్ కురవంజి'

నృత్య రంగంలోనూ, సినిమా రంగంలోనూ కూడా శిఖరాగ్రాన్ని అందుకున్న అభినేత్రి వైజయంతిమాల. నర్తకిగా దేశ విదేశాలలో ఆమెకు ఉన్న ఖ్యాతి ఈ తరంవారిలో మరెవ్వరికీ లేదనే చెప్పవచ్చు. సినీతారగా ఆమెకు ఉన్న 'స్టార్ వాల్యూ' ఈనాడు యవద్భారతంలో మరెవ్వరికీ లేదు.