1895 డిసెంబరు 28వ తేదీన ల్యూమెరీ సోదరులు పారిస్ లో ప్రప్రథమంగా తమ 'సినిమెటోగ్రాఫ్'ను ప్రదర్శించి, ప్రపంచానికి సినిమాను పరిచయం చేశారు. ఆ తర్వాత ఏడు నెలలకే 1896 జూలైలో బొంబాయి ప్రేక్షకులు 'సజీవంగా కదిలే ఛాయాచిత్రాల' విడ్డూరాన్ని చూసి ముగ్ధులైనారు. అంటే మన దేశానికి సినిమా వేంచేసి 80 సంవత్సరాలు దాటింది.

ఆశాభావానికి బీజం నాటిన చలనచిత్ర కళా సదస్సు

"వ్యాపారుల కబంధ హస్తాల నుంచి భారత చలన చిత్ర కళ బ్రతికి బయట పడుతుందన్న ఆశలేదు. అసలు ఇప్పుడున్న స్థితిలో మన సినిమాలను 'కళ'గా భావించడం కూడా హాస్యాస్పదం. న్యూథియేటర్స్, ప్రభాత్ టాకీస్, వాహినీ సంస్థలు వైభవంగా విరాజిల్లిన రోజుల్లో సినిమా ఒక కళ. ఇప్పుడు ఇది కేవలం జూదంలాంటి వ్యాపారం". దేశంలో ఎందరో కళాభిజ్ఞులు ఈ భావం వెలిబుచ్చుతున్నారు.

సంగీతం, సాహిత్యం, శిల్పం, నృత్యం-యివి మానవ జీవితాన్ని వ్యాఖ్యానించజూస్తాయి. జీవితపు లోతులను, అంచులను తడవి చూడాలని ప్రయత్నిస్తాయి. అదే లలిత కళలకు లక్ష్యం. అదే వాటి మనుగడకు ప్రయోజనం. అయితే ఈ కళల్లో ఏ ఒక్కటీ కూడా జీవితాన్ని సమగ్రంగా వ్యాఖ్యానించలేదు. యథాతథంగా ప్రతిబింబించలేదు. అస్పష్టంగా జీవితపు ఛాయలను మాత్రం కొంత ప్రదర్శించ గలుగుతుంది.

పరిష్కారానికి బి.ఎన్. రెడ్డి గారి సూచనలు

"బాలల చిత్రాల సమస్య మహా క్లిష్టమయింది. దీనికి పరిష్కారం ఒకపట్టాన తేలేదికాదు. వీటి విషయంలో అనేక కష్టనష్టాలు, చెప్పలేనన్ని చిక్కులు ఉన్నాయి. ఉన్నంతలో నాకు ఒక్కటే ఉపాయం తోస్తున్నది. ఇప్పుడు మామూలు పెద్ద చిత్రాలతో పాటు ఫిల్మ్ డివిజన్ వారి న్యూస్ రీల్స్ ను చూపుతున్నట్లే, వెయ్యి, రెండు వేల అడుగుల నిడివి ఉండే చిన్నచిన్న చిత్రాలు మామూలు చిత్రాలతో జోడించి చూపవచ్చును. ఇది ఒక్కటే ఉపాయంగా కనిపిస్తున్నది".